Back to Mindelo

Το ζυγιάσαμε το πράμα. Δεν είναι για άλλη διαδρομή σήμερα. Κρυωμένη η μια, με χτυπημένα πόδια απ' τα παπούτσια ο άλλος. Χορτάσαμε και τον ατλαντικό αέρα και την πούντα στην punta do sol. Ώρα για επιστροφή στο Mindelo.

Επιτέλους αργόσχολοι

Κι έτσι περνάμε το πρωί καθισμένοι στα φιλόξενα τραπεζάκια της Caleta, πριν ακόμη ανοίξει, αργόσχολα κοιτώντας τους αργόσχολους άντρες που κοιτάν το κύμα, ενώ οι γυναίκες τριγύρω κουβαλάνε ψάρια, ετοιμάζουν τις ταβέρνες, καθαρίζουν τα σπίτια, φροντίζουν τα παιδιά και συνήθως με την κοιλιά ως τη μύτη. Ένας-ένας, οι άντρες σπάνε.

Πάνε παρακάτω στην παραλία, όπου έχει βγει ένα ψάρι καμιά 1-1.2 μ μακρύ. Το καλύτερο μαχαίρι της αργοσχολιάς, απολεπίζει, ξεκοιλιάζει, τεμαχίζει το ψάρι. Κάποιος το αγοράζει. Καμιά δεκαριά νεανίες κοιτάζουν.

Αναχωρούμε για Μίντελο

Η σπιτονοικοκυρά μας σχολιάζει πως είμαστε οι πρώτοι Έλληνες που πάτησαν πόδι στον ξενώνα της. Ίσως και στο νησί. Το σημειώνουμε.

Στην πλεύση της επιστροφής, η ίδια γιορτή ξερνατού. Η μαμά στον διπλανό καναπέ τάισε τον χρονιάρη κανακάρη της άρον-άρον το γιαουρτάκι -για να ‘χει να βγάζει το παιδί τι να πεις! Αφότου έσκασε στο κλάμα, γέμισε το σακουλάκι του, την πάνα του και κοιμήθηκε αποκαμωμένο, ν' αφήσει την μαμά να ξεράσει με την ησυχία της! “Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει σακουλάκια”, που λέει κι ο σοφός λαός.

Πίσω στην Μαργαρίτα και το rayar. Αυτή τη φορά μας δίνει μεγαλύτερο διαμέρισμα αντί δωματίου.

Έχουμε σκοπό να πάμε στην casa da morna για γνήσια ντόπια μουσική. Στις 7 δεν έχει ανοίξει και στις 7:30 δεν έχει ψυχή. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις 11:00!

Καταλήγουμε στο O'coctail, σε ταράτσα. Είμαστε το 3ο τραπέζι που γεμίζει. Τα 2 αδειάζουν πριν να ξεκινήσει η μουσική στις 8 Μένουμε μόνοι, τρώμε πολύ. Τραγουδάει η επόμενη Cezaria μόνον για την πάρτη μας. Μεγάλη η τιμή μας. Μα βαριά, στην αποκλειστικότητα της. Με το που φεύγουμε, σταματάνε να παίζουν. Μετά από πολλές περιπλανήσεις, τους βλέπουμε να μπαίνουν στην casa da morna. Γι αυτούς, η δεύτερη παράσταση της βραδιάς Για μας, ώρα για ύπνο.