Ο Dr M. στο Λαγκάβι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Μ. ο Μαλαίος. Όταν μεγάλωσε έγινε γιατρός, ο δρ. Μ. Σαν τέλειωσε τις σπουδές του πήρε την άγονη γραμμή να κάνει το αγροτικό του στο νησί Langkawi που ήταν απόμερο, φτωχό, κι αραιοκατοικημένο, κυρίως από Μαλαίους μουσουλμάνους- κόσμο από τη φάρα του. Ο δρ. Μ. αφουγκράστηκε στο στηθοσκόπιο όχι μόνον τον πόνο του κάθε κατοίκου αλλά και του νησιού ολόκληρου.

Έχει ο καιρός γυρίσματα κι η μοίρα μονοπάτια και μια μέρα ο Δρ. Μ. έγινε πρωθυπουργός της χώρας!

Το φτωχό νησί στο αγροτικό του ήταν πάντα στη σκέψη του. Κάθισε, ξαναδιάβασε την ιστορία του τόπου του και τού ‘ρθε μια φλασιά: να κάνει το νησί φορολογικό παράδεισο! Σου λέει η ιστορία επαναλαμβάνεται! έτσι δεν είναι;

Κι έφτιαξε για το νησί ένα ολοκαίνουριο λιμάνι, μέχρι κι ένα αεροδρόμιο! Δεν είχε φόρους στα ποτά, δεν είχε φόρους στα τσιγάρα. Θά κανε δουλειές με φούντες, ντε! Θα πλούτιζε και το Λανγκαβι όπως κι η Μαλάκκα και η Πενανγκ! Μόνον που ο Αλάχ έχει κόψει το ποτό στους πιστούς του κι ο δρ Μ είχε βαλθεί να τους κόψει και το κάπνισμα (γιατρός γαρ). Τζίφος η μεγάλη ιδέα.

Όμως το λιμάνι έφερε τουρίστες και το αεροδρόμιο έφερε άλλους τόσους!Κι έτσι μέσα σε 30 χρόνια το ψαροχώρι Kuah έγινε πόλη τρανή και η δυτική παραλία γέμισε τουριστικές χαρές. Κι όλη η ακτή ένα από τα πιο ακριβά resorts της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Όσο για τον δρ M διάγει τα 93α και χαίρειν άκρας υγείας και ακρότερης αναγνώρισης. Τόσο που έχει ψιλοβαρεθεί και τελευταία εθεάθη να κυνηγάει κάτι τουρίστες σε Μουσεία Ισλαμικής Τέχνης.