Δεκαπενταύγουστος στην Coya με τους Ίνκα

12η μέρα: Σάββατο 15 Αυγούστου, Coya

Οι Ίνκα ήταν ανέκαθεν θρήσκοι και θρησκόληπτοι. Οι Ισπανοί κάνανε τα πάντα για να τους προσηλυτίσουν. Λίγο ο εντυπωσιασμός με τους μεγαλοπρεπείς ναούς, λίγο με το μαλακό υιοθετώντας τους τόπους λατρείας και τα έθιμα τους και πιο πολύ με το σύστημα της encomienda (όταν σαν Ισπανός προσηλύτιζες κάποιους ινδιάνους, τους έπαιρνες στη δούλεψη σου σαν αντάλλαγμα για την χάρη που τους είχες κάνει -καλό ε!;- προς όφελος όλων!).

Κι έφτασαν οι σημερινοί Περουάνοι Χριστιανοί να είναι πολλοί -και πολύ Χριστιανοί! Ανάμεσα στις μεγάλες τους γιορτές είναι αυτή της Pachamama (μάνας Γης) και ο Δεκαπενταύγουστος. Το Cusco σαν πόλη -και δη τουριστική- δεν ενδείκνυται για πανηγύρια (το πιθανότερο είναι πως θα ‘ναι ξενέρωτα και τουριστικοποιημένα). Η Coya, ένα χωριό στην ιερή κοιλάδα, καμιά 20-αριά χιλιόμετρα, είναι το σωστό μέρος. Το πανηγύρι επικεντρώνεται στην περιφορά της κούκλας της Παναγίας -στο Ισπανικό στυλ. Για την ακρίβεια, οι κεντρικές φιγούρες είναι τρεις παναγίες.

Οι γηγενείς ξέρουν από περιφορές. Τον καιρό της αυτοκρατορίας των Ίνκα ήταν πολύ της μόδας η μουμιοποίηση. Όταν σαν βασιλιάς -ή κάποιος με κάποιο υπόβαθρο στην κοινωνία- αποδημούσε σε τόπο χλοερό, γινόταν μούμια. Σαν μούμια έμενε σ' ένα εικονοστάσι στον τοίχο. Σε γιορτές και πανηγύρια έβγαινε τσάρκα -περιφορά, με τους παλιούς φίλους. Ήταν όλοι μια ωραία ομήγυρις.

Η σημερινή περιφορά έχει απ όλα: κάθε σωματείο, ενορία, οργάνωση παρελάζει με τυπικές στολές. Κάθε ομάδα έχει και την μουσική της. Και χορεύει(ταινιούλα). Κι ο χορός (συνήθως) δεν έχει τίποτα Ισπανόφερτο. Η φωτιά λείπει απ τη μέση και το καζάνι!

Οι πλεκτές μάσκες με τα χαρακτηριστικά προσώπου κεντημένα είναι χαρακτηριστικές της περιοχής.

Και τα σκουφάκια ευφάνταστα!

Τα παπούτσια (ταινιούλα) είναι συνήθως Ισπανικής μόδας 16ου αιώνα (τόση εντύπωση τους έκαναν, δεν τα εγκατέλειψαν ποτές!)

Οι Παναγίες εδώ έχουν φουστάνια κωνικά (ταινιούλα) -αντιγράφουν τα ψηλά βουνά, που συχνά συμπεριλαμβάνουν (κωνικά) ηφαίστεια.

Κάποιες σκηνές θυμίζουν τις περιφορές της Sevilla: στάσεις στα σταυροδρόμια για δεήσεις ή τραγούδια (ταινιούλα), πέρασμα κάτω απ τα μπαλκόνια των προυχόντων που ραίνουν με πέταλα τις κούκλες και βέβαια άγγιγμα του κεντητού φουστανιού, να πάρεις την ευλογία του.

Πέταλα για το πέρασμα της Παναγίας

Οι μικροί μαθαίνουν.

Κι όλοι περνάνε φανταστικά!