Οι κρεμαστοί μπαχτσέδες του Tipon

15η μέρα: Τρίτη 18 Αυγούστου 2015, Τιπόν.

Το Τιπόν είναι καμία 20-αριά χιλιόμετρα έξω από το Cusco. Πήγαμε με collectivo, στριμωγμένοι μαζί με τους Ίνκα που πήγαιναν στις δουλειές τους. Μας άφησε στο χωριό, απ' όπου ξεκινάει μια ανηφοριά δυσθεώρητη για τον αρχαιολογικό χώρο. Μαζί μας και ένα κουρασμένο ζευγάρι Γάλλων με τεράστια backpacks που λες και έχουν περπατήσει τις μισές &Ανδεις πριν έρθουν εδώ (ίσως και να τό χουν κάνει!). Για καλή τύχη όλων, μετά από καναδυό χιλιόμετρα περνάει ένα τουριστικό βαν, και μας σώζει όλους (Γάλλους και άλλους).

Και νά μαστε στο σωστό μέρος δίχως περίσσια κόπου!

Πεζούλες υπάρχουν παντού στις Άνδεις, εδώ όμως πρόκειται για Π-Ε-Ζ-Ο-Υ-Λ-Ε-Σ!

Ο χώρος έχει μιά συμμετρία και αρμονία που μαρτυρεί ότι όποια και να ήταν η πραγματική χρήση σίγουρα το θεαθήνεν ήταν μέρος της εξίσωσης.

Το νερό τρέχει για πότισμα

Τρέχει όμως και για βρύσες και δεξαμενές

Η πιθανότερη χρήση: Τόπος αποκλειστικών σεμιναρίων υψηλής γεωπονίας. Οι γεωπόνοι του οίκου (in residence) με τίτλο ιερέα- έδειχναν σε αδαείς και μη τι εστί Ιερή Πεζούλα. Οι εκπαιδευόμενοι έβλεπαν ένα μέρος περιποιημένο, πέντε αστέρων, προφανώς βλογημένο, και μπορούσαν να αναθαρρήσουν ότι -με το καθημερινό αγκομαχητό- τα φτωχά χώματα τους κάποτε θα έφταναν τον ίδιο επίπεδο παραγωγικότητας. Το σεμινάριο μάλλον έβγαζε και τα προς το (ευ)ζειν των ιερέων

Στην επιστροφή ανακαλύπτουμε μυστικό μονοπάτι Ίνκα που μας κατεβάζει γρήγορα στο χωριό! Πριν φτάσουμε στην πλατεία πλακώνει μιά ξεσυγυρισμένη Περουβιάνικη μπόρα. Βουρ για το collectivo!

Το collectivo είναι επιχείρηση οικογενειακή: αυτός οδηγεί, αυτή κόβει εισιτήρια, φωνάζει τις στάσεις (baja, baja!) και κάνει τον κράχτη για πελάτες -α ναι, και ταΐζει τον μπόμπιρα. Και στο μακρινό Περού οι γυναίκες πολυπραγμονούν ( μετάφραση του multitasking). Ο δε πιτσιρίκος, κάπου μεταξύ λεβιέ ταχυτήτων και παρ-μπριτζ, παίζει απορροφημένος με ένα μικρό λεωφορειάκι -που όταν μεγαλώσει θα γίνει collectivo.