Πολιτικο-οικονομικά κι άλλες αμπελο-φιλοσοφίες

Πριν κάνα χρόνο ήταν στα πέριξ κλιμάκιο του ΔΝΤ. Ε ναι, διαλέγουμε πού πάμε όλοι! Ήρθε να ελέγξει την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων. Η χώρα είναι σε πρόγραμμα. Ολίγον τι χρεωμένη, κάπου 115% του ΕΑΠ (ε, ψίχουλα, θα με πεις). Λίγο τα φάγανε, λίγο δεν έχουν και τι να φάνε Το ΔΝΤ λέει, “επενδύστε στον τουρισμό”, οι ντόπιοι είναι κομμάτι αγροίκοι. Ε, εξάγουν μουσική, 30 χρόνια τώρα. Τα άλλα είναι ζόρικα. Δεν βοηθάει και το ότι η Ευρωπαϊκή οικονομία αργεί να πάρει τ' απάνω της (και χωρίς Γάλλους τουρίστες, πώς να δεις άσπρη μέρα?) Να λέμε και του στραβού το δίκιο, όμως. Με την ανεξαρτησία, το 1975, οι Καμποβέρντηδες τα βάλανε κάτω “να μείνω ή να φύγω?”, “να μείνουμε, ή να φύγουμε -όλοι”? Θα δούμε προκοπή? Μείνανε. Είναι από αυτά του ανθρώπινου ταπεραμέντου που δεν μπορείς να εξηγήσεις με λογική.

Την μεθεπόμενη Κυριακή, η χώρα έχει εκλογές. Ο αγώνας φαίνεται να γίνεται ανάμεσα σε 2 κόμματα. Το κόμμα ανεξαρτησίας του Cabo Verde PAICV, που είναι το κόμμα που συστάθηκε για τον αγώνα ανεξαρτησίας (και αυτό που τον πάλεψε!) απ' την Πορτογαλία με κοινωνικής πολιτικής προτεραιότητες και που κυβέρνησε σαν μοναδικό κόμμα για πάνω από 10ετεια -μέχρι που η διαφθορά του έγινε δεύτερη φύση (εμ, έτσι είναι τα μονοπώλια, κι έτσι η εξουσία). Το άλλο είναι το κόμμα που ξεφύτρωσε μετά, να υπερασπιστεί ελεύθερη αγορά, ιδιωτικοποιήσεις και τα γνωστά. Λέγεται Νέα Δημοκρατία ή κάποια παραλλαγή (απλή συνωνυμία!). Αυτό κατεβαίνει με κάποιον 55αρη και βάλε, δικηγόρο Κριόλλο. Το άλλο με μια 35-40 Κριόλλα, με σύνθημα “Cabo Verde siempre”. Στις αφίσες, αυτός είναι κουστουμαρισμένος, γραβατωμένος. Αυτή με καναρινί πόλο μπλουζάκι. Στοίχημα, κανείς, ποιος θα βγει?

Στην κεντρική πλατεία του Punta do Sol, υπάρχει ένας μίζερος δημοτικός κήπος, μια αδιάφορη εκκλησία, κάτι δημοτικά εστιατόρια παρατημένα, μια σειρά καινούργια μαγαζιά, εντελώς άδεια και το εκλογικό γραφείο του δικηγόρου, που λέγαμε. Το εκλογικό γραφείο φροντίζει για δυνατή μουσική στην πλατεία. Καθότι Cabo Verde, η μουσική είναι εξαίσια! Οι επισκέπτες είναι λίγοι και οι περισσότεροι στα μονοπάτια.

Μεγάλο περιθώριο τουριστικής ανάπτυξης ο τόπος. Έχουμε ένα κάρο προτάσεις -όχι ότι μας ρώτησε κανείς Ένα μουσείο γεωλογίας με εξηγήσεις για τους γεωλογικούς σχηματισμούς των νησιών, τα ηφαίστεια και σύνδεση με ξεναγήσεις γεωλογικής θεματολογίας στα μονοπάτια του νησιού. Κι έτσι το Antao, από ένας περιθωριακός προορισμός περιπατητών, μεταμορφώνεται σ' ένα ανοιχτό γεωλογικό μουσείο, με υψηλής ποιότητας βάδισμα! Ή το Sao Vicente που φαίνεται να αγνοεί παντελώς την παγκόσμια αναγνώριση της Cesaria, ένας τόπος απότισης φόρου τιμής σ' αυτήν καιδιερεύνησης του μουσικού τοπίου. Μια ruta de Cezi, βρε παιδάκι μου! Επί πλέον, ένα μουσείο της ιστορίας του σκαλοβοπάζαρου στην είσοδο του “δρόμου της σκλαβιάς” ( όπως υπάρχει στην έξοδο του, Curacao μεριά). Κανείς δεν μπορεί να πει την ιστορία του σκλαβοπάζαρου όπως οι εδώ!

Oh well, κανείς δεν μας ρώτησε. Κακό του κεφαλιού τους!