Φεστιβάλ Φωτός
Το φεστιβαλ φωτος 2019
Σε μια χώρα πολιτισμένη, υπάρχουν μέσα μαζικής μεταφοράς. Οπότε να με συμπαθάτε που δεν έχω εμπειρία με μέσα μεταφοράς περιορισμένης ευθύνης, κυρίως τα νέας έμπνευσης που έχουν φέρει τα uber κάτω στο ταξι-κό σύμπαν.
Στο Langkawi μετακινείται κανείς με τέτοια μέσα. Το ταξί είναι γι' αυτούς που δεν μετράνε τα ringgit. Οι λοιποί παίζουν αυτό το φανταστικό, εθιστικό, on line παιχνίδι καρφίτσωσε την θέση σου στο χάρτη, συμπλήρωσε τον προορισμό σου, έλεγξε τιμή, κλείσε δρομολόγιο, περίμενε κάτι δεύτερα για να τ' αρπάξει οδηγός, έλεγξε το profil του οδηγού, το αυτοκίνητο, μαζί και τ' αστεράκια της αξιολόγησης, πόσα λεπτά μακρυά είναι και . grab it!
Η τιμή είναι προκαθορισμένη, ο οδηγός αξιολογείται, ξέρεις πόση ώρα θα κάνει. Στο τέλος της κούρσας κερδίζεις και πόντους προς εξαργύρωση! Ποιος θα θελε ποτέ να ξαναπάρει ταξί απ' την πιάτσα, όταν μάλιστα το grab στοιχίζει 40% της ( δηλωμένης) ταξο-τιμής!;
Τώρα, για να προλάβω τις φαρμακόγλωσσες, ναι, το grab είναι κινέζικη κόπια της γνωστής και μη εξαιρετέας σιλικοβαλεάτικης καινοτομίας που άλλαξε τα φώτα στο απανταχού ταξί. Σημειωτέον, κινεζιά εκ Σιγκαπούρης. Στο langkawi ήρθε πριν έναν χρόνο, έδωσε μια και βγήκε από πάνω! 😉