Puno – Cusco: με τουριστική γραμμή

11η μέρα: Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Είναι κάποια πράματα που δεν μπορείς να δεις αν πάρεις το λεωφορείο της γραμμής. Μια εξαιρετική ευκαιρία για τουριστικές εταιρίες που κάνουν το δρομολόγιο Puno- Cusco σε 10 (αντί 6) ώρες συμπεριλαμβάνοντας κάποια μοναδικά αξιοθέατα. Είναι τόσο πετυχημένη η συνταγή κι έχει τόσους πολλούς τουρίστες, που δεν προλαβαίνουν να βάζουν παραπάνω λεωφορεία. Βρίσκουμε το προηγούμενο βράδυ με την εταιρεία Wonder Peru για \(65 το κεφάλι. Όπως μαθαίνουμε την επόμενη μέρα, το ίδιο ταξίδι το βρίσκεις και με\)35. Είμαστε στο 2ο λεωφορείο που μίσθωσε η εταιρεία για την μέρα. Αλλάζουμε οδηγό 200μ έξω απ' το πρακτορείο Μάλλον ο οδηγός που βρήκαν δεν είναι με κανονική άδεια. Καμία αμφιβoλία! Οδηγεί κάκιστα! Προσπερνάει σε διπλή γραμμή, χωρίς να επιταχύνει ιδιαίτερα. Φαίνεται πως απ το απέναντι ρεύμα, έχει πολλούς γνωστούς. κάθε τόσο, κάποιος του ανάβει τα φανάρια!

Πρώτη στάση: Pucara

Ερείπια του πολιτισμού των Πουκαρά (~250 πΧ-400μΧ). Αυτοί οι τύποι κάνανε πυραμίδες πολλές και κάποιες ανάποδες (που μπαίνουν στη γή). Είναι πρόδρομοι των Ίνκα. Τελείως λίθιοι: Στο μουσείο έχει διάφορους μονόλιθους. Φτιάχνουν στήλες με αναπαραστάσεις των τριών κοσμικών τους συστατικών: κόνδορα για τα ουράνια, πάνθηρα για τα επίγεια, φίδι για τα υπόγεια. Ένας μονόλιθος με αναπαράσταση ιεροτελεστικού αποκεφαλισμού. Μπρρρρρ! Σε καμιά 1000 χρόνια οι τουρίστες του μέλλοντος θα πηγαίνουν στα μουσεία να βλέπουν youtube videos με τους αποκεφαλισμούς του ISIS.

Δεύτερη στάση: El paso dela Rana(Το πέρασμα του βατράχου)

Όλη η διαδρομή βρίσκεται σε μεγάλα υψόμετρα (πάνω απο 3000μ). Στο ψηλότερο πέρασμα, στα 4350μ, στάση για τη θέα στα χιονοσκέπαστα βουνά απ' όπου πηγάζει ο Vilcanota, ιερός ποταμός των Ίνκα που χύνεται στον Αμαζόνιο. Δυστυχώς τη θέα προσκόπτουν σουβερνιτζίδικα και παιδιά ντυμένα παραδοσιακά πηγαινο-φέρνοντας αλπάκα να φωτογραφηθούν για κάνα σολ.

Ο ξεναγός μας, ο Ronaldo, είναι γνήσιος τσόλος (περήφανος απόγονος Ίνκα) και λέει τα πράματα με τ' όνομα τους ( my friends). (Οι Γάλλοι συνεπιβάτες βρίσκουν τ' αγγλικά του πολύ γρήγορα και προσπαθούν να παρακολουθήσουν τα Ισπανικά του.)

Μεταξύ αυτών που με περηφάνια διηγείται είναι η αγροτική μεταρρύθμιση του 1969. Τότε, η μοναδική αριστερή χούντα στην Λατινική Αμερική απαλλοτρίωσε τα τσιφλίκια και τα πέρασε στους ιθαγενείς -αυτούς που μέχρι τότε ούτως ή άλλως τα δούλευαν σαν κολίγοι. Εντυπωσιακό απ΄ όπου και να το δεις.

Τρίτη στάση: Sicuani

Διάλειμμα για φαγητό. Έχει εξαιρετικό μπουφέ και μπορούμε να δοκιμάσουμε διάφορες περουάνικες σπεσιαλιτέ που μας έχουν μέχρι στιγμής διαφύγει. Π.χ. lomo saltado, μοσχάρι με λαχανικά steer-fry, αλλά Κινέζικα, επιρροή της μεγάλης κινέζικης κοινότητας που βγήκε πριν απο εκατοντάδες χρόνια στις ακτές του Ειρηνικού προς αναζήτηση δουλειάς. Ή galina al aji: κότα σε σάλτσα κίτρινης πιπεριάς.

Τέταρτη στάση: Raqchi

Αυτό το μέρος είναι θεαματικό! Έχει έναν ναό Ίνκα απ' τον οποίο σώζονται 2 τοίχοι -μιας και τον ισοπέδωσαν οι Ισπανοί. Αυτό που όμως είναι πολύ πιο εντυπωσιακό είναι η έκταση της πόλης και η οργάνωση που μαρτυρεί. Οι Ίνκα φαίνεται να είχαν κάτι ιδέες πολύ Ρωμαϊκές. Η τεράστια αυτοκρατορία τους ήταν άριστα συνδεμένη με δρόμους που ένωναν τα απομακρυσμένα μέρη και επέτρεπαν ξέφρενο εμπόριο. Παρόλ΄ αυτά χωρίς γραφή ή νόμισμα (κι έτσι ούτε τεφτέρια, ούτε βερεσέ!)

Πέμπτη στάση: Andahuaylillas

Εδώ το αξιοθέατο είναι Ισπανικό. Μια εκκλησία με τοιχογραφίες απ' την κορφή ως τα νύχια. Την ονομάζουν την Καπέλα Σιστίνα της Λατινικής Αμερικής, έργο του δικού τους Michalangelo Απ΄ έξω δεν σου γεμίζει το μάτι. Από μέσα, . death by Baroque. Τι φρέσκα, τι ασήμια σε τεράστιους καθρέφτες, τι φύλλο χρυσού Αμαζονίου στο τέμπλο, τι γεωμετρικά, τι αναπαραστασιακά. Μια χλίδα ολίγον τι βαριά! (Κι αυτή ακριβώς ήταν η ιδέα: να χαζέψουν οι ιθαγενείς).

Άσε που δεν επιτρέπουν τις φωτογραφίες! Ε, αυτοί χάσανε την ευκαιρία να προβληθούν στο Περουλόγιο!