Arequipa

6η μέρα: Κυριακή 9 Αυγούστου 2015, Αρεκίπα

Α ρε, κάτσετε, είπε στα Quencua-νικα (are quipai), ο 4ος βασιλιάς των Ίνκα στους στρατιώτες του που του ζήτησαν την άδεια να μείνουν στο υψίπεδο των Άνδεων, κι έτσι ιδρύθηκε η Arequipa. Σε υψόμετρο 2450μ, ανάμεσα σε τρεις βουνοκορφές (τα Misti, Chachani, Piktchu Piktchu) γύρω στα 6χμ υψόμετρο(!) που χουν τις κορφές τους πάντα χιονισμένες, εδώ ο αέρας είναι καθαρός κι αναζωογονητικός, ο ήλιος καυτός μιας κι είναι λεπτό το σεντόνι της ατμόσφαιρας, κι η πόλη λάμπει.

Τα περισσότερα από τα αποικιοκρατικά, διοικητικά ή τελετουργικά κτήρια είναι χτισμένα με μια πέτρα ασπριδερή, ανοιχτό γκρι.

Φτάσαμε πρωί, μετά από 12 ώρες ταξίδι σε ημικάμα του κρουζιέρου Σταυρού του Νότου και πέσαμε με τα μούτρα μες στο μέλι: η πόλη γιορτάζει στις 15 Αυγούστου τα 475 χρόνια ίδρυσης της κι έχει μια βδομάδα πανηγύρι! Σήμερα δε, έχει την μεγάλη παρέλαση, με ομάδες απ όλα τα σωματεία και χωριά κι επιχειρήσεις, να περνάνε χορεύοντας, στους δρόμους (ταινιούλα).

Έχει πολύ κόσμο παντού κι ελάχιστους τουρίστες.

Στην Αρεκίπα λοιπόν κάνουμε όπως και οι αρεκιπέζοι: τρώμε τυροπαγωτό τοπική σπεσιαλιτέ, παγωτό τυρί, με γάλα, καρύδα, ζάχαρη και κανέλα -γλυκό σερμπέτι!

και πρώτη φορά κόκα-τσάι.

Κι άλλες πρωτιές μετά την πρώτη φορά αριστερά. Θα κάτσουμε, δεν το κουνάμε! 😉